Week 8: I Never Give Up!
Blijf op de hoogte en volg Valérie
10 Oktober 2012 | Australië, Byron Bay
Na een aantal kleine plaatsen, die ik gebruikte als tussenstop, achter mij gelaten te hebben kwam ik eindellijk weer is in een wat grotere plaats aan: Byron Bay. Deze plaats staat bekend als surfers whal hall. In een normale plaats in Australie heb je ongeveer 2 a 3 surf shops/winkeltjes. Hier in Byron heb je er 25. Hah dat geeft dus al aan dat het surfers wereldje hier echt boeming is.
Ik kan dan natuurlijk niet achter blijven en heb ook maar 2 surf lessen genomen. Ik werd dinsdag ochtend opgehaald met een busje bestuurd door puurste Hippie die ik ooid had gezien. Compleet met vuist groot pease tekenom ze nek, lang golvend blond haar tot ver over ze schouders en neus piercing. Ik werd mee genomen naar een wat afgelegener gedilte van het stand waar we eers de surf regels te horen kregen. Onze goep bestond uit 8 en werd in 2e gedeeld. Een groep met beginners (waaronder ik zelf) en een groep voor gevorderde. Na dat we ons in wetsutes haden gewordsteld, moesten we eerst leren droog surfen. Dit houd in dat je plank op het zand licht maar jij net doet of je over de golven glijd. Dit heeft als functie dat je leert hoe je moet pedelen, opstaan en balanse houden. Na een half uur onze verbeelding op de proef te hebben gesteld, mochten we dan eindelijk het water in. De gevordere groep had alle introductie overgeslagen en lag al een half uur in het water. Ik had in mijn hostel een aantal Franse meisjes gesproken ,die hadden gesurft, en zij vertelde dat het echt niet zo makkelijk is. Het gaat puur om balans en evenwicht. Mocht ik nou het even wicht hebben van een schaap! (wanneer deze omvalt komt ie niet meer overeind) Ik had er dus een beetje een hard hooft in.
We liepen 5 meter de baai in tot we niet meer konden staan. Vanaf dat punt moest je pedellen. Ik vond altijd dt ik redelijk brede schouder had (met dus veel spieren) dat valt behoorlijk tegen als je 15 meter tegen de stroom, golven en wind in moet pedelen. Mijn port werd gedraaid door de Hippie die inmiddels ook in het water was. ik wachte op de golf, kreeg een duw en daar ging ik. Ik bleef maar lies 4,5 sec op mijn bort staan. Goed, teleurstelling verwerken en wer terug pedellen. Weer bij de hippie aan gekomenbegon hetrituweel opnieuw. Bord draaien, Golf afwachten, Snelheid maken en gaan staan. Ik weet niet hoe ik het flikte maar ik bleef staan. Bij de 2e poging bleef ik gewoon staan. De Franse meisjes van eersder deden er 5 dagen over en ik bleef gewoon na de 2e poging al staan. Goed, je snapt totaale eufoie !
Vandaag was mijn 2e suurfle. Ik werd weer opgehaald door de hippie en naar het strand gebracht. Het hele rituweel begon op nieuw maar op het moment dat ik een blauw (beginners) surfschool herkennings shirtje wou aan doen, veranderde situatie. Het blauwe shirt werd uit me handen getrokken en ik kreeg een rode naar me hoofd gegooid. Tot mijn eigen verbazich, want rood was de kleur van de gevorderde groep. Ik werd gewoon na 1 les al in het gevorderde groepje gegooid. Hoe cool is dat. Als gevorderde mag je naar een ander stuke strand metmoeilijkere stroming en moeilijkere golven. Meer uitdaging dus. Het gevorderde surfen was super gaaf maar onweis zwaar. Conclusie: morgen sta ik op met spierpijn.
Met mij persoonlijk gaat het inmiddels wel redelijk. Ik heb zeker nog wel dagen dat ik het echt niet meer zie zitten en het aller liefste gewoon terug wil naar huis. Maar de grote verandering (is op dit moment, kan morgen weer anders zijn) dat mijn slechte dagen afworden gewisseld met (Best)goede dagen. Zo lang ik mensen om me heen heb die terug praten vind ik het wel best. De ochtende zijn het zwaarst. Wanneer ik allen opsta, niet altijd wetende wat ik die dag ga doen, heb ik spijt.spijt dat ik hier ooit aan begonnen ben. Als ik het overnieuw mocht doen, was ik NOOIT in me eendje gegaan. Alle mooie praatjes dat je in Australie wel mensen ontmoet en daar mee veder reist of dat je snel een baandje vind die afleiding brengt is allemaal klink klare onzin. Als je hier alleen bent moet je je eigen boondjes doppen. Je spreekt wel mensen (als je je best doet) maar dat zijn korte zeer oppervlakkige contacten. Daar heb ik zelf (als mensen mens) echt vrij weinig aan.
Maar goed, Ik ben nu eenmaal aan deze reis begonnen, en ik zal hem afmaken ook. Er staan een heleboel gaafe dingen te wachte, en het zou zonden zijn als ik die zou missen door dat me gevoel blokeerd. Ik luister in Nederland ook zelde naar me gevoel, dus waarom zou ik dat ineens aan de andere kant van de wereld wel gaan doen.
Vannavond neem ik om 8 uur (12:00 Nederlandse tijd) de bus naar Brisban. Dat s dan de derde groote stat (na Melbourne en Sydny) van Australie die ik bezoek.
Ik kan dan natuurlijk niet achter blijven en heb ook maar 2 surf lessen genomen. Ik werd dinsdag ochtend opgehaald met een busje bestuurd door puurste Hippie die ik ooid had gezien. Compleet met vuist groot pease tekenom ze nek, lang golvend blond haar tot ver over ze schouders en neus piercing. Ik werd mee genomen naar een wat afgelegener gedilte van het stand waar we eers de surf regels te horen kregen. Onze goep bestond uit 8 en werd in 2e gedeeld. Een groep met beginners (waaronder ik zelf) en een groep voor gevorderde. Na dat we ons in wetsutes haden gewordsteld, moesten we eerst leren droog surfen. Dit houd in dat je plank op het zand licht maar jij net doet of je over de golven glijd. Dit heeft als functie dat je leert hoe je moet pedelen, opstaan en balanse houden. Na een half uur onze verbeelding op de proef te hebben gesteld, mochten we dan eindelijk het water in. De gevordere groep had alle introductie overgeslagen en lag al een half uur in het water. Ik had in mijn hostel een aantal Franse meisjes gesproken ,die hadden gesurft, en zij vertelde dat het echt niet zo makkelijk is. Het gaat puur om balans en evenwicht. Mocht ik nou het even wicht hebben van een schaap! (wanneer deze omvalt komt ie niet meer overeind) Ik had er dus een beetje een hard hooft in.
We liepen 5 meter de baai in tot we niet meer konden staan. Vanaf dat punt moest je pedellen. Ik vond altijd dt ik redelijk brede schouder had (met dus veel spieren) dat valt behoorlijk tegen als je 15 meter tegen de stroom, golven en wind in moet pedelen. Mijn port werd gedraaid door de Hippie die inmiddels ook in het water was. ik wachte op de golf, kreeg een duw en daar ging ik. Ik bleef maar lies 4,5 sec op mijn bort staan. Goed, teleurstelling verwerken en wer terug pedellen. Weer bij de hippie aan gekomenbegon hetrituweel opnieuw. Bord draaien, Golf afwachten, Snelheid maken en gaan staan. Ik weet niet hoe ik het flikte maar ik bleef staan. Bij de 2e poging bleef ik gewoon staan. De Franse meisjes van eersder deden er 5 dagen over en ik bleef gewoon na de 2e poging al staan. Goed, je snapt totaale eufoie !
Vandaag was mijn 2e suurfle. Ik werd weer opgehaald door de hippie en naar het strand gebracht. Het hele rituweel begon op nieuw maar op het moment dat ik een blauw (beginners) surfschool herkennings shirtje wou aan doen, veranderde situatie. Het blauwe shirt werd uit me handen getrokken en ik kreeg een rode naar me hoofd gegooid. Tot mijn eigen verbazich, want rood was de kleur van de gevorderde groep. Ik werd gewoon na 1 les al in het gevorderde groepje gegooid. Hoe cool is dat. Als gevorderde mag je naar een ander stuke strand metmoeilijkere stroming en moeilijkere golven. Meer uitdaging dus. Het gevorderde surfen was super gaaf maar onweis zwaar. Conclusie: morgen sta ik op met spierpijn.
Met mij persoonlijk gaat het inmiddels wel redelijk. Ik heb zeker nog wel dagen dat ik het echt niet meer zie zitten en het aller liefste gewoon terug wil naar huis. Maar de grote verandering (is op dit moment, kan morgen weer anders zijn) dat mijn slechte dagen afworden gewisseld met (Best)goede dagen. Zo lang ik mensen om me heen heb die terug praten vind ik het wel best. De ochtende zijn het zwaarst. Wanneer ik allen opsta, niet altijd wetende wat ik die dag ga doen, heb ik spijt.spijt dat ik hier ooit aan begonnen ben. Als ik het overnieuw mocht doen, was ik NOOIT in me eendje gegaan. Alle mooie praatjes dat je in Australie wel mensen ontmoet en daar mee veder reist of dat je snel een baandje vind die afleiding brengt is allemaal klink klare onzin. Als je hier alleen bent moet je je eigen boondjes doppen. Je spreekt wel mensen (als je je best doet) maar dat zijn korte zeer oppervlakkige contacten. Daar heb ik zelf (als mensen mens) echt vrij weinig aan.
Maar goed, Ik ben nu eenmaal aan deze reis begonnen, en ik zal hem afmaken ook. Er staan een heleboel gaafe dingen te wachte, en het zou zonden zijn als ik die zou missen door dat me gevoel blokeerd. Ik luister in Nederland ook zelde naar me gevoel, dus waarom zou ik dat ineens aan de andere kant van de wereld wel gaan doen.
Vannavond neem ik om 8 uur (12:00 Nederlandse tijd) de bus naar Brisban. Dat s dan de derde groote stat (na Melbourne en Sydny) van Australie die ik bezoek.
-
10 Oktober 2012 - 10:45
Brunhilde:
Hollo beste Valerie.
Wat een fatatisch bericht. Wie kan nu wel zeggen in autralie Gesurft te hebben . Wat een belevenis . En dan te bedenken dat je al bij de 2 dag gevordet bent.Geniet van de mooie dingen. Minder geslagte snel vergeten . Het gaat je geod , Brunhilde -
10 Oktober 2012 - 12:36
J. Sietsma:
Valerie, een hippie en surfen. Prachtig.
Succes in Brisbane. -
10 Oktober 2012 - 22:11
Marèn:
Ha Val,
Super fijn dat je het al beter naar je zin krijgt, wat mensen ontmoet en veel ziet.
Én SURFEN: hoe vet is dat! :)
Heel veel plezier nog,
xxx
-
10 Oktober 2012 - 23:13
Oom Pieter:
hoi Valerie,
kijk, dat evenwicht van een schaap, dat snap ik tenminste. heb ik namelijk ook. komt ook goed van pas bij het skien.
verder snap ik je opmerking dat er in je eentje niet veel aan is, maar het is net als bij het liften. dat is iets wat je vroeger deed, nu zie ik ze haasst niet meer. moet jij ook niet doen hoor. maar het gevoel in je eentje te staan liften herinner ik mij nog goed. wel was het zo dat als je dan een lift had de wereld er ineens weer een stuk zonniger uitzag. en let op: ook jij krijgt weer een lift.
volhouden en goed om je heen kijken, er zijn meer mensen die het leuk vinden om contact te hebben dan je denkt.
groeten oom pieter -
11 Oktober 2012 - 10:28
Papa:
Hoi Valérie,
Mooi dat surfen, mooi dat het zo goed gaat (ik zou niet weten hoe ik het moet doen) !.
En ja, de afwisseling daar moet je het dan maar van hebben; de ene dag goed en de andere dag wat minder of is het zelfs compleet balen. Het zou mooi zijn als dit elkaar compenseert. En als ze dan niets terug zeggen, kun je ze dan ook uit hun tent lokken, zodat ze wel wat terug gaan zeggen ? De dingen die je voor ogen had lukken niet altijd, zoals bij jou baantje zoeken en reisgenootjes vinden. Je hebt keihard geprobeerd ze te zoeken en dan als dat toch niet lukt, dan is het een kwestie van accepteren. En je richten op de dingen die wel lukken en daar wel de positieve energie uithalen.
Moet je eens kijken wat je allemaal hebt geleerd ? Veel !; schrijf het eens op, daar kun je allemaal trots op zijn !!.
Leuk om dit allemaal te lezen ! En als er dan weer momentjes komen waar het tegen zit, vergeet dan niet het schrift waar je alles (vooral de negatieve emoties) in opschrijft net zo lang, totdat je het kwijt bent en dan weer verder kunt.
Strekte !.
Veel liefs, Papa
-
22 Oktober 2012 - 11:41
Tante Ada:
Hallo Valerie,
Op de site zag ik dat je al 975 bezoekers op je site hebt gehad. De mensen leven wel met je ups en downs mee!!. Geen gebrek aan belangstelling. Je mag je dan vaak alleen voelen,maar er zijn heel veel mensen die aan je denken en dat zal je vast veel goeds doen.
Je moeder was met je twee zujes en Mie bij mij op bezoek in de nieuwe flat en hebben het uiteraard over je gehad. Je moeder benadrukte nog eens dat de afstanden gigantisch zijn daar, en ik kan dat nauwelijks vatten. Je hebt al heel veel geleerd en gezien. Tussendoor zal je toch ook best genieten van alle mooie en soms gekke situties die je tegen komt. Op de tv zag ik een dezer dagen een film over australische boeren die met helicopters hun koeien bij elkaar moeten houden. Ik vergaapte mij aan de wijdsheid van het land.
Wie weet wat je nog te wachten staat. Spannend!
veel liefs van tante Ada
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
